Σπερματέγχυση Γυναικολόγος Παπανικολάου Ευάγγελος

Η Σπερματέγχυση είναι η απλούστερη & οικονομικότερη  μέθοδο υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, κατά την οποία το ειδικά επεξεργασμένο-εμπλουτισμένο σπέρμα τοποθετείται στην κοιλότητα της μήτρας της γυναίκας με ένα ειδικό καθετήρα (απαραίτητη προϋπόθεση η διαβατότητα των σαλπίγγων).

Η γονιμοποίηση επέρχεται φυσιολογικά, χωρίς καμία παρέμβαση. Το ποσοστό επιτυχούς κύησης κυμαίνεται μεταξύ 12-18%.

Πότε εφαρμόζεται:

  • Σε περιπτώσεις όπου το σπέρμα παρουσιάζει χαμηλή κινητικότητα, όταν υπάρχει υπόνοια τραχηλικού παράγοντα υπογονιμότητας και σε περιπτώσεις όπου η ωορρηξία των γυναικών δεν είναι σταθερή (πολυκυστικές ωοθήκες).
  • Ετερόλογος σπερματέγχυση (με χρήση σπέρματος δότη): προτείνεται σε περιπτώσεις αζωοσπερμίας όταν αποκλείεται η ανεύρεση σπερματοζωαρίων στον άνδρα μετά και από βιοψία όρχεως
  • ή σε περιπτώσεις υπογονιμότητας ανοσολογικής αιτιολογίας ή ακόμα σε γυναίκες που επιθυμούν τεκνοποίηση εκτός γάμου (Single mothers).

Υπάρχουν τρία πρωτόκολλα διενέργειας σπερματέγχυσης:

  • Σε φυσικό κύκλο. Είναι η πιο απλή μορφή  σπερματέγχυσης όπου η όλη διαδικασία εκτελείται σε ένα φυσικό κύκλο χωρίς φάρμακα, μόνο με το ωάριο που παράγεται κάθε μήνα.
  • Με Κλομιφαίνη ή Λετροζόλη. Στην περίπτωση αυτή, λαμβάνουμε για πέντε ημέρες ένα φάρμακο που λέγεται κλομιφαίνη ή λετροζόλη (από του στόματος) και  επιπλέον του μηνιαίου ωαρίου παράγουμε δύο με τρία ωοθυλάκια.
  • Με ορμόνες. Σε περιπτώσεις αποτυχίας με κλομιφαίνη χορηγούμε ελάχιστες δόσεις γοναδοτροπινών για την παραγωγή δύο έως τριών ωοθυλακίων

Διαδικασία

Πριν την σπερματέγχυση σκοπός είναι η ανάπτυξη περισσοτέρων του ενός ωοθυλακίου που παράγει κάθε μήνα η γυναίκα ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες σύλληψης.

Μπορεί να γίνει βέβαια και σε φυσικό κύκλο, αλλά συνήθως προτιμάται να προηγηθεί η χορήγηση κλομιφαίνης (για 5 ημέρες από την 3η ως την 7η μέρα του κύκλου), είτε η χορήγηση μετρίων δόσεων γοναδοτροπινών για την ανάπτυξη 3-4 ωοθυλακίων.

Ακολουθεί από την 9η ημέρα υπερηχογραφική και ορμονολογική παρακολούθηση της ανταπόκρισης των ωοθηκών και εφόσον τα ωοθυλάκια φθάσουν το σωστό μέγεθος (16-20mm) χορηγείται μία ένεση ωρίμανσης.

Μετά από 24 ή 36 ώρες, το ζευγάρι έρχεται στη μονάδα. Την ημέρα αυτή που συμπίπτει με  την ωοθυλακιορρηξία της γυναίκας, ο σύζυγος δίνει δείγμα σπέρματος σε κατάλληλο για το σπέρμα συλλέκτη.

Στη συνέχεια γίνεται ειδική επεξεργασία του δείγματος στο εργαστήριο, όπου επιλέγονται τα σπερματοζωάρια με τη μεγαλύτερη κινητικότητα.

Μετά την επεξεργασία του δείγματος, πραγματοποιείται ενδομήτριος έγχυση του σπέρματος (~0.5ml) με τη βοήθεια ενός εύκαμπτου πλαστικού καθετήρα.

Η ίδια ως διαδικασία είναι ανώδυνη, δεν απαιτεί αναισθησία και η σύζυγος μπορεί να επιστρέψει στην εργασία της και σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής.

Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι οι επανειλημμένες αποτυχημένες σπερματεγχύσεις πρέπει να επανακατευθύνουν το ζευγάρι σε πιο σύνθετες εξετάσεις και θεραπείες ειδάλλως χάνεται πολύτιμος χρόνος όσον αφορά την βιολογική ηλικία της γυναίκας.